Αγαπητοί φίλοι
Αφού στο τετράστερο ξενοδοχείο - congress hall μετά από 3 μέρες κατάφεραν να αποκαταστήσουν τις επικοινωνίες στον όροφο του δωματίου μου, βρήκα τώρα την ευκαιρία μέσα στον πολύ περιορισμένο χρόνο μου, να σας μεταφέρω και εγώ με τη σειρά μου μερικά στιγμιότυπα από την παρουσία μας στο Plzen.
Σήμερα ήταν η μέρα έναρξης και εγώ προσωπικά συγκινήθηκα σε σημείο δακρύων όταν ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας παρουσίασε τους ξεχωριστούς συναθλητές που μετέχουν στη διοργάνωση
Ο γηραιότερος σκοπευτής ετών 87, ο νεώτερος ετών 11 και ο Σωτήρης μας. Ολοι τους χαιρέτησαν με ένα παρατεταμένο, ζεστό χειροκρότημα.
Ο καιρός μας κάνει αρκετά νούμερα
χτές το απόγευμα
σήμερα το πρωί πριν την έναρξη.
Από αγωνιστικής πλευράς. η πρωινή ομίχλη και η απόλυτη άπνοια ευνόησε την πρώτη σειρά βολής και έτσι ο φίλος μας ο Στέφανος, ψύχραιμα και συγκροτημένα κατάφερε ένα παλληκαρίσο 248 και μας έβγαλε ασπροπρόσωπους
Στη συνέχεια βγήκε ο ήλιος και ήρθαν τα πάνω - κάτω. Το Σχιστό είναι πολύ πιο προβλέψιμο σε σχέση με αυτό κλήθηκα να αντιμετωπίσω όταν ήρθε η σειρά μας με τον Σωτήρη. Με πολύ προσπάθεια και περισσότερα από 65 sighters κατάφερα να μαζέψω ένα φτωχό 240.
Από πλευράς παρουσίας κοιτάμε τους "ξένους" στα μάτια, και είτε με την τεχνογνωσία που αποδεικνύεται μέσα από συζητήσεις ότι έχουμε , είτε με την χαμηλών τόνων αλλά συγκροτημένη συμπεριφορά μας, έχουμε κερδίσει την αποδοχή και τον σεβασμό αυτής της διεθνούς κοινότητας αεροβολιστών.
Ενώ η ρώσικη κατασκοπεία πάει σύννεφο
εμείς φροντίσαμε να συσφίξουμε τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις
και εγώ προσωπικά αποκατέστησα την διπλωματική επαφή με την κυρία Steyr, αφού ο ιδιοκτήτης της έφτασε άρον άρον στο σκοπευτήριο αργά το μεσημέρι πιεσμένος από δεκάδες τηλεφωνήματα και μαιλ "ικανοποιημένων" (sic) πελατών. Του τα είπαμε ενα δυό χεράκια και χωρίσαμε αγαπημένοι, αφού πρώτα ανταλλάξαμε καπελάκια.... (δεν θα πώ άλλα εδώ τώρα). Και όταν βέβαια είδε το δικό μου όπλο, αλλά και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα που συμμετέχουν που κανένα δεν έχει σχέση με αυτό που βγήκε από εργοστάσιο, εκεί πολύ δύσκολα κατάφερε να κρύψει μέρος της αμηχανίας του.
Προς το παρόν αυτά τα ολίγα, αλλά θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες πολλά περισσότερα...
... και για επιδόρπιο, εδώ είναι ο χώρος που ασφαλίζουμε τα όπλα μας όταν τελειώνει η σκοπευτική μέρα
