Μα φυσικα και δεν υπαρχει θεμα, συνεχιζεις φιλε vgs97!!
Αν καταλαβα το ονομα ειναι Βαγγελης?Εγω συγκινηθηκα. Ισως επρεπε να δεχθεις τοτε να δουλεψεις σαν πολιτικο προσωπικο.Οτι περναει σε εμας απο τις προηγουμενες γενιες ειναι θησαυρος και πρεπει να το προσεχουμε!Να του φερθεις λοιπον ετσι και του παλιου Diana και εκεινο θα σε αποζημιωσει!Καλη συνεχεια φιλε μου.Κυριακος.
Γεια σου Βασίλη και από μένα..Η ιστορία σου μοιάζει λίγο πολύ με των περισσοτέρων εδώ μέσα (των πιο μεγάλων σε ηλικία:Όσο αναφορά το ότι δεν είναι διεφθαρμένοι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι έχεις μεγάλο δίκιο.Πολλοί θέλουν να τους παρουσιάζουν έτσι (και όχι άδικα) αλλά όπως σε όλα τα επαγγέλματα έτσι και στο δημόσιο έχει να κάνει με την αγωγή (όχι την μόρφωση) που έχει ο καθένας από το σπίτι του. Υπάρχουν δημόσιοι υπάλληλοι που δεν έχουν πάρει "μίζα" ποτέ και βγάζουν δουλειά για άλλους 10 και αυτοί είναι που στοχοποιεί το σαθρό σύστημα που "κάποιοι" έχουν δημιουργήσει..Καλώς ήλθες στην παρέα μας και να χαίρεσαι τα αεροβόλα σου όπως τότε..Πάνος.
Παράθεση από: 1987Legion1987 στις 09 Ιουλίου, 2015, 01:40:25 πμΠολύ όμορφη Ιστορία!Να σταθούμε λίγο στο ξίφος και τα παράσημα όμως.Από τη θητεία μου σαν 'Εφεδρος Αξιωματικός του πεζικού μου έχει μείνει μια 8αρα (έτσι λέει το συνάφι μας την επίσημη στολή υπ' αριθμόν .ΞΕΡΩ οτι η αξία της ξεπερνάει τα 1000 ευρώ. ΞΕΡΩ οτι εχω σοβαρά οικονομικά προβλήματα.Αλλά ξέρω επίσης οτι ΔΕ πωλείται και θα προτιμούσα να τη δω να καίγεται παρά να τη δω κρεμασμένη σε κάποιο παλιατζίδικο δίπλα σε άλλα στρατιωτικά είδη.Το ξίφος είναι η τιμή ενός αξιωματικού, το ίδιο και τα παράσημά του.ΚΑλό λοιπόν θα ήταν να τα δωρήσεις σε κάποιο μουσείο, έτσι ωστε να τα βλέπουν οι επόμενοι για να γνωρίζουν τι έχουν κάνει οι προηγούμενοι.Χρωστάμε σεβασμό κι ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους σα τον παππού σου.Σ' ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.Αδελφε απολυτα σε καταλαβαινω.Με τον κινδυνο να βγω εκτος θεματοςθαθελα να πω κατι παραπανω. Ζητω την ανοχη σας και την κατανοηση σας.Ιστοριες τριων ανθρωπων που είναι χαρακτηριστικες της πορειας του εθνουςμας τα τελευταια 100 χρονια.Μιλω για εμενα τον πατερα μου και τον πεθερο του και παππου μου.Ξεκινω με εμενα ,τον λιγοτερο σημαντικο. Και εμενα η Πατριδα με τιμησεδινοντας μου την ευκαιρια να την υπηρετησω από την θεση του ΕφεδρουΑνθ/σγου. Και το εκανα με ολες μου τις δυναμεις .Πανω από 1 εκ.δολ.μελετες και επιβλέψεις εργων στην διαρκεια της θητείας μου στην ΠΑ.Υπόδειγμα Εφεδρου , συμφωνα με τον Διοικητή μου. Απολυομενος πηραόχι μονο Ευφημη Μνεια αλλα και συστατικες επιστολες από αξιωματικούςτου τεχνικου τμηματος του ΓΕΑ με τους ποιους ειχα συνεργαστεί,καιμια προταση πρόσληψης στο τμημα ως πολιτικος υπάλληλος την οποιακαι δεν αποδεχθηκα.Καλες αναμνήσεις που τις φιλω μεσα μου σανκατι το ανεκτίμητο. Πριν 2 χρονια, ένα φθινοπωρινο βροχερο πρωινο,στην γιορτη του Αγ.Μιχαηλ, προστατη της ΠΑ,που παραδοσιακα ανοιγουνοι μοναδες στο κοινο, ξεκινησα να παω παλι στην μοναδα που υπηρετησα.Ειχαν περασει κιολας 30 χρονια! Απιστευτο μου φανηκε!Η μοναδα κλειστη στο κοινο. Που οι εποχές που υπηρετουσα!! Ανοιχτη σεολους, γονεις γελοια χαρες. Ο πενταετούς θητείας στην πυλη δεν με αφησε να μπω,ουτε και όταν τον παροτρυνα να ρωτησει τον Εποπτη Ασφαλειας.Επρεπε να παρω λεει αδεια από το ΓΕΑ!!Ενταξη την δουλεια τους εκανανδε λεω. Εγω τοτε σε αναλογη περιπτωση, αν ενας ηλικιωμένος πρωην υπηρετήσαςτην μοναδα ερχοταν, με μεγαλη ευχαριστηση θα τον συνοδευα , θα τον ρωτουσαγια τις παλιες εποχές της μοναδος και θα τον ευχαριστουσα για την οποια προσφορα του!Πισω από την πυλη με χαιρετησε ενας παλιος φιλος ο υδατοπυργος της μοναδος!Εγω τον ειχα σχεδιασει,σε μενα οφειλε την υπαρξη του!Εφυγα με δακρυα στα ματια!Κατι ελειπε στην αγαπημενη μου μοναδα.Δεν ειχε πια ψυχη!!Ετσι ενοιωσα. Και τοχα πολύ αναγκη.Ηθελα ναξαναθυμηθώ τις εποχές που ειμουν νεος και η ζωη ηταν μπροστα μου,να ζωντανεψω αγαπημενα προσωπα,να ξαναδω το γραφειο μου.Καταλαβαινω ότι η ζωη δεν υποτασεται στην δικη μου μελαγχολια.Ότι οι ανάγκες αλλαζουν.Ειδα μια καθαρη ομολογω μοναδα πισωαπό τα σιδερα,με 3-4 μονο υπηρετούντες την θητεια τους,οι υπολοιποι πενταετούς κατά τα λεγομενα του φρουρου της πυλης. Ερημια.....Όμως ενοιωσα πληγωμενος , σαν η πατριδα μου να μην εκτιμουσετην προιστορια της , να μην εχει συνεχεια........Για αναλογιστητε ποσοι από σας εχετε στο νου σας και περιμενεταικαποια στιγμη να ξαναπατε μετα από δεκαετιες στην μοναδα πουυπηρετήσατε!!Ολοι εχετε μεσα στην καρδια σας βαθια φυλαγμενη αυτή την στιγμη! Ανεξάρτητα με το πως περασατε. Τοσες αναμνήσεις....Αυτό που θελω να πω είναι ότι η πατριδα πρεπει ναχει συνεχεια.Ερχονται και αλλοι μετα από εμας.Που πρεπει να ξερουν τι εκανανοι προηγούμενοι.Να πεταξουν τα λαθη και να χτισουν στα καλα.Οι νεοι ας συγχωρεσουν την απαραδεκτη γενια μου και ναφροντισουν στα δυο πραγματα που εκανε καλα και στα πολλαπου εκαναν οι προηγούμενες, να πατησουν σε αυτα και να πανε μπροστα.Ευχαριστω για την υπομονη σας.Αν σας ενδιαφερει και οι συντονιστεςτο επιτρεπουν θα συνεχισω.Ναστε ολοι καλα.
Πολύ όμορφη Ιστορία!Να σταθούμε λίγο στο ξίφος και τα παράσημα όμως.Από τη θητεία μου σαν 'Εφεδρος Αξιωματικός του πεζικού μου έχει μείνει μια 8αρα (έτσι λέει το συνάφι μας την επίσημη στολή υπ' αριθμόν .ΞΕΡΩ οτι η αξία της ξεπερνάει τα 1000 ευρώ. ΞΕΡΩ οτι εχω σοβαρά οικονομικά προβλήματα.Αλλά ξέρω επίσης οτι ΔΕ πωλείται και θα προτιμούσα να τη δω να καίγεται παρά να τη δω κρεμασμένη σε κάποιο παλιατζίδικο δίπλα σε άλλα στρατιωτικά είδη.Το ξίφος είναι η τιμή ενός αξιωματικού, το ίδιο και τα παράσημά του.ΚΑλό λοιπόν θα ήταν να τα δωρήσεις σε κάποιο μουσείο, έτσι ωστε να τα βλέπουν οι επόμενοι για να γνωρίζουν τι έχουν κάνει οι προηγούμενοι.Χρωστάμε σεβασμό κι ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους σα τον παππού σου.Σ' ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.
Διάβασα προσεκτικά όλα τα μηνύματα σου Βασίλη.Και ανοιξα και τα 2 links που έστειλες, ωστόσο έκανες ένα λαθάκι και έβαλες "ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ ΠΡΟΣ ΣΕ" 2 φορές.Πρώτα απ όλα ευχαριστώ που έκατσες κι ασχολήθηκες, και ανέλυσες, και ανοιχτηκες...Απαντώ λοιπόν σ' ολα τα προηγούμενα μυνηματα.1ον οι οικονομικές δυσχέριες αργά ή γρήγορα ξεπερνιούνται.2ον ολοι μας νοσταλγούμε το στρατό γιατί ήταν κάτι που δε θα μπορέσουμε να το ξαναζήσουμε ποτέ.Ηταν οι εποχές που νιώθαμε χρήσιμοι, οι αλλοι υπολόγιζαν πάνω μας, αλλά πάνω απ όλα αποκτήσαμε εμπειρίες.3ον Μιας και βάλαμε τη πίστη στη συζήτηση, πρέπει να σου πώ οτι το μαγαλύτερο ελάτωμα μου είναι ο εγωισμός μου.Πότε δε ζητάω βοήθεια από κανένα, δε δείχνω τι νιώθω και είμαι πολύ κλειστός... Αλλά οταν ο κόμπος φτάσει στο χτενι και νιώθω σα δαρμένο σκυλί τότε μονο απ' το Θεο ζητάω έλεος και μόνο τότε ηρεμώ.4ον Μίλησες για εργολάβους και για σπατάλη... και σε συνδιασμό με το ξίφος του παππού, μου ήρθε στο μυαλό μάντεψε τι!https://www.youtube.com/watch?v=hTyp9FBXnqYΕδώ βλέπει κανείς ολο το φάσμα του Ελληνισμού, αυτό που θέλουμε να δείξουμε αλλά κι αυτό που θέλουμε να κρύψουμε (εγώ προσωπικά να εξαλείψω).Η ταινία είναι του '58. Ωστόσο τίποτα δεν εχει αλλάξει.Ο στγος λέει καποια στιγμή "πολέμησα για 10 εκατομύρια Έλληνες", κι από τότε τόσοι μείναμε.Ο στγος είναι φτωχός και θα πεθάνει στη ψάθα... Ακριβώς οπως ο Στάυρος Λάλας, ο Κολοκοτρώνης, η Μαυρογένους αλλά και πολλοί άλλοι.Δεν έχει αλλάξει τίποτα!Καλό βράδυ λοιπόν συνάδελφε 'Εφεδρε Αξιωματικέ Σάββας
Καλημέρα πρώτα απ΄όλα σε όλους...ως vgs97 μπήκες εδώ, αλλά μάλλον δώρα έφερες σαν τον Αη Βασίλη στις ψυχές μας ! 'Εχω νοιώσει σαν εσένα επισκεπτόμενος την παλιά μονάδα μου ως κληρωτός, πολλοί από εμάς τους +50άρηδες το έχουν βιώσει επίσης. Η ζωή πάει μπροστά... Σκέφτομαι όμως και τα χειρότερα βιώματα και αναγνώριση που αποκόμισαν κάποιοι άλλοι...Κάποιοι λοιπόν έφυγαν από αυτόν τον κόσμο, υπηρέτησαν, ίδρωσαν αλλά και μάτωσαν για την ΠΑ αλλά ούτε νεότεροι συνάδελφοι τους δεν είχαν ακούσει για τους άθλους τους ! Έφυγε ο θείος μου -αδελφός της μητέρας μου- απ΄τον καρκίνο χτυπημένος ανήμερα της Αγ, Αικατερίνης το Νοέμβρη του 2014 Βετεράνος της επιχείρησης ΝΙΚΗ το 1974 στην Κύπρο, ιπτάμενος μηχανικός στο ΝΙΚΗ 8... Τι μου θύμησες με την 8-άρα.... Μπήκε 17 ετών στην αεροπορία και δίπλωσε τα φτερά του περήφανος σε μιά αίθουσα του 251 ΓΝΑ. Με δικές μας οχλήσεις "ξυπνήσαμε" την Λέσχη αξιωματικών ΠΑ στην Θεσσαλονίκη όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια, απέστειλαν ένα τιμητικό άγημα...Δάκρυσαν οι αξιωματικοί του αγήματος όταν αναφέρθηκαν οι εύφημες μνείες, οι διακρίσεις του, τα παράσημα του...Τότε συνειδητοποίησαν ποιός ήταν ο νεκρός παλιός συνάδελφος που τιμούσαν ! Μου ζητούσαν πληροφορίες....είχαν μόνον ελάχιστες γνώσεις της επιχείρησης ΝΙΚΗ, έσκυψαν τα κεφάλια και μαζί παραπέρα από τον κόσμο τρέμοντας δακρύσαμε και αποδώσαμε έναν ύστερο, άγραφο φόρο τιμής σε όλους τους.... Τους είπα ότι γνώριζα απ΄τον θείο μου, ονόματα άλλων συναδέλφων νεκρών, επιζώντων, άλλων που δίπλωσαν τα φτερά τους αργότερα στο Όρθυς...στον Κιθαιρώνα...άλλων που έφυγαν πικραμένοι... Δεν πειράζει όμως, φθάνει που έμειναν πίσω τους άνθρωποι, συγγενείς, φίλοι, που γνωρίζουν, πίστεψε με είναι αρκετό ! Να είσαι καλά, το κεφάλι ψηλά όπως μας έμαθαν και όπως διδάσκουμε και εμείς τα παιδιά μας! Ο Θεός είναι Μεγάλος και μας στέργει, τις ψυχές μας, την Ελπίδα μας και την Πίστη μας δεν θα χάσουμε
και γω πολυ πολυ ΛΙΓΟΣ.......................
