Το ότι μπορέσαμε να φτάσουμε να μιλάμε για τα αποτελέσματα μιας Ελληνικής συμμετοχής σε διοργάνωση παγκόσμιου βεληνεκούς, πραγματικά οφείλεται σε όλους όσους, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, ο καθένας στο βαθμό που ήθελε ή μπορούσε τέλος πάντων, είχαν εμπλοκή τα τελευταία χρόνια στα αεροβολιστικά δρώμενα και στη δημιουργία και την εξέλιξη του ΑΟΦΑ.
Και για μένα, η μεγαλύτερη επιτυχία, αποτέλεσμα της συμμετοχής μας το Plzen, είναι ότι τονώθηκε η διάθεση και αναζωογοννήθηκε το ενδιαφέρον φίλων συναεροβολιστών που τελευταία (μπορεί και να) πέρναγε κάμψη.
Το διάβασα τότε που το έγραψες, όμως η ευχαριστία ηταν περιττή. Εκανα το καθήκον μου σαν team captain, ως ώφειλα, και στην περίπτωση της ένστασης, αλλά και σε άλλες περιστάσεις που πέρασαν απαρατήρητες.
Ωστόσο χάρηκα, είναι ωραίο να βλέπεις την αναγνώριση μιας προσπάθειας που έχεις καταβάλει
Τώρα για την κούραση, ας μην το συζητάμε καλύτερα
Μου πήρε καμιά βδομάδα να συνέλθω, αλλά νέος είμαι ακόμα και αντέχω
Μέχρι να φτάσω στα χρόνια του Ron Harding έχω να φάω ακόμα (ελπίζω) πολλά καρβέλια και να ρίξω πολλές πολλές χιλιάδες σφαιράκια
Και μια που αναφέρθηκα στον Ron Harding, να πω εδώ ένα χαριτωμένο επεισόδιο που μου μεταφέρθηκε νωρίτερα:
Το τελευταίο βράδυ του τουρνουά, στο αποχαιρετηστήριο δείπνο, μαζεύτηκαν όλοι οι juniors για να βγάλουν μια ομαδική φωτογραφία... Οταν πήραν λοιπόν όλοι τις θέσεις τους, διαπίστωσαν ότι, χωρίς να τον καταλάβουν, είχε πάει και είχε σταθεί αναμεσά τους και ο εν λόγω 87-χρονος έφηβος !!!
